Podejmowanie biblijnych decyzji i wola Boża (część 7 i ostatna)

Adam i Ewa - Rodzaju 2:16-20

Co było parametrem w ogrodzie Edenu? Bóg powiedział im, że mogli jeść do woli z jakiegokolwiek drzewa w ogrodzie. Dał On Adamowi odpowiedzialność nazywania zwierząt. Adam i Ewa nie modlili się o to, żeby się dowiedzieć z którego drzewa powinni jeść, albo jak nazwać każde zwierzę. Jedynym parametrem jaki mieli w ogrodzie, jedyny sposób w jaki mogli naruszyć Bożą wolę było zjedzenie zakazanego owocu. Wewnątrz tego parametru mieli oni wolność do podejmowania własnych decyzji. Mieli oni wolność analizowania i mądrego wybierania.

Bóg wyposażył nas w intelekt, emocje i wolę, abyśmy używali tego odpowiedzialnie. Dał nam całą księgę Przypowieści, aby pomóc nam w podejmowaniu mądrych decyzji. Jeśli wymagałby od nas podejmowania decyzji dokładnie takich jakie dla nas przewidział, to bylibyśmy po prostu robotami, oczekującymi na znaki.

Kiedy grzech wszedł na świat, rzeczy zmieniły się. One musiały się zmienić, ale nie oznacza to, że Boże zasady wolności wewnątrz granic musiały się zmienić. Nasza wolność stała się bardziej ograniczona na skutek grzechu, ale człowiek nadal ma wolność podejmowania decyzji, które mieszczą się w Bożej objawionej woli moralnej. Bóg dał prawo, i w rezultacie tego granice stały się o wiele bardziej ograniczone, ale nawet pod prawem, ludzie mogli dokonywać decyzji. Kiedy musieli składać ofiary, ludzie mogli wybierać ze wszystkich rytualnie czystych zwierząt. Księga Kapłańska 22:18-25 mówi o ofiarach dobrowolnych, które można było składać. Nawet pod prawem Starego Testamentu, mężczyźni i kobiety byli wolni wewnątrz moralnych wytycznych, które zostały ustalone przez Boga.

W Nowym Testamencie, apostołowie często podejmowali decyzje po prostu na podstawie mądrości, a nie na szukaniu znaku od Boga.

1 Tesaloniczan 3:1-2 jest świetnym przykładem. Paweł założył kościół w Tesalonikach, a później został wyrzucony przez Żydów. Przeniósł się do Berei i ta sama rzecz wydarzyła się ponownie. Ale Paweł był przejęty dobrym stanem duchowym wierzących w Kościele w Tesalonikach, ponieważ oni nie doświadczyli przewodnictwa duchowego. Więc mieli do podjęcia trudną decyzję, ale [zobaczmy] jak podjęli tę decyzję. Czy prosili Boga o znak? Czy prosili Boga o specjalne słowo? W jaki sposób podjęli tę decyzję? „Postanowiliśmy pozostać sami”. To była ich decyzja.

Filipian 2:25-26 jest kolejnym świetnym przykładem. Paweł oczekiwał na rozprawę sądową przed Cezarem. Kilku ludzi usługiwało mu. Epafrodyt przyniósł dar od filipijskiego kościoła, ale zachorował i prawie umarł. Paweł był przed podjęciem trudnej decyzji, jeśli wyśle Epafrodyt, to zaryzykuje, że kościół, który go posłał może poczuć się obrażony. Co on robi? Wysyła go z powrotem do domu, żeby odzyskał zdrowie i tłumaczy dlaczego. „Uznałem jednak za rzecz konieczną”. Paweł podjął decyzję, nie dlatego, że Bóg mu powiedział co robić, ale z powodu okoliczności.

Dzieje Apostolskie mogą mieć 20 przykładów osobistego prowadzenia od Boga, ale jest to tylko ułamek decyzji, które zostały podjęte podczas całkowitego czasu posługi Pawła. Zazwyczaj kiedy Padeł stał przed podjęciem decyzji, to musiał sam decydować bez żadnej poza-biblijnej pomocy. Jako wierzący, wewnątrz parametrów Bożej moralnej woli, mamy wolność wybierania. Dał On nam Pismo jako nasz przewodnik. Dał On nam braci i siostry w Chrystusie, którzy mogą być za nas odpowiedzialni i dzielić się swoją mądrością. Mamy wolność by wybierać, a kiedy wybieramy mądrze, na podstawie zasad biblijnych, Bóg jest wychwalany.