Małżeństwo według Jego projektu (cześć 2)

Co to znaczy być odpowiednią głową żony swojej?

1.Znaczy to, że mąż ma główną odpowiedzialność za rodzinę. Kiedy Bóg stworzył Adama i Ewę, dał im kilka rozkazów. W drugim rozdziale Biblii czytamy szczegóły o kolejności stworzenia i dowiadujemy się, że Bóg dał Adamowi te rozkazy, jeszcze zanim została stworzona Ewa. „I wziął Pan Bóg człowieka i osadził go w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł. I dał Pan Bóg człowiekowi taki rozkaz: Z każdego drzewa tego ogrodu możesz jeść, Ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz. Potem rzekł Pan Bóg: Niedobrze jest człowiekowi, gdy jest sam. Uczynię mu pomoc odpowiednią dla niego.”

Czyli Bóg dał Adamowi ten rozkaz a Adam miał odpowiedzialność, aby się upewnić, że Ewa dobrze zrozumiała, czego Bóg oczekuje od nich.

Kiedy Adam i Ewa zgrzeszyli, Bóg zawołał Adama, nie Ewę. Najpierw Bóg rozmawiał z Adamem o ich grzechu. Tak samo jest dzisiaj, mąż jest odpowiedzialny przed Bogiem za grzechy w swojej rodzinie. Nie znaczy to, że twoja żona nie jest odpowiedzialna przed Bogiem za własne grzechy, ale Bóg będzie najpierw rozmawiał z mężczyzną odpowiedzialnym za grzechy w rodzinie.

Jeden nauczyciel tłumaczy to tak, że ja jako mąż w mojej rodzinie mam dwie odpowiedzialności. Jestem odpowiedzialny za grzechy Bena i jestem odpowiedzialny za grzechy Layerów. Kiedy proszę o przebaczenie grzechów, mam odpowiedzialność, aby najpierw prosić o przebaczenie własnych grzechów a potem mam prosić o przebaczenie grzechów, które są w mojej rodzinie. Mam najpierw prosić o przebaczenie grzechów Bena i potem prosić o przebaczenie grzechów Layerów. Bóg uznaje mnie za odpowiedzialnego za to, co się dzieje w moim domu.

Dam wam trzy przykłady tego faktu, że w Bożych oczach mąż ponosi odpowiedzialność za to, co się dzieje w jego własnym domu, we jego rodzinie.

- Jozue nie tylko podejmował decyzje za siebie, lecz także za swój dom. Czytam dla was słowa Jozuego, który powiedział Izraelowi. „Oddajcie tedy Panu zbożną cześć i służcie mu szczerze i wiernie; usuńcie bogów, którym służyli wasi ojcowie za Rzeką i w Egipcie, a służcie Panu. A jeśliby się wam wydawało, że źle jest służyć Panu, to wybierzcie sobie dzisiaj, komu będziecie służyć: czy bogom, którym służyli wasi ojcowie, gdy byli za Rzeką, czy też bogom amorejskim, w których ziemi teraz mieszkacie. Lecz ja i dom mój służyć będziemy Panu.” (Joz. 24:14-15) Do ludzi poza jego rodziną, Jozue powiedział, macie wybierać, komu będziecie służyć. Ale w swoim domu nie powiedział żonie i dzieciom, możecie wybierać, komu będziecie służyć. Lecz on podjął decyzję za własny dom. Powiedział, my w tym domu będziemy służyć Panu.

- Czytamy o tym, że Hiob prosił Boga o przebaczenie za grzechy swoich dzieci. To pokazuje nam, że Hiob czuł odpowiedzialność nie tylko za siebie, lecz także za ludzi w swojej rodzinie.

- Czytamy także w przypowieści Salomona, „Kto trzyma się przepisów, jest rozumnym synem, lecz kto obcuje z żarłokami, przynosi ojcu hańbę.” (Przyp. 28:7) Jest napisane, że kiedy twój syn czy córka buntują się, to przynoszą ojcu hańbę. Czemu? Ponieważ to twoja odpowiedzialność, aby wychowywać dzieci i jeżeli one buntują się, to Ojciec powinien się wstydzić. My dzisiaj chyba za szybko gotowi jesteśmy, aby powiedzieć Ojcu, „nie wstydź się, to nie twoja odpowiedzialność.” To nie jest do końca prawda. Mężowie, Bóg ustanowił nas odpowiedzialnymi za nasze rodziny. Jestem odpowiedzialny przed Bogiem za Bena i jestem odpowiedzialny przed Bogiem za Layerów. Jeżeli pozwalam na grzech w moim domu, to jestem za to odpowiedzialny.

- jest jeszcze czwarty przykład. Bóg przeklął Heliego z powodu grzechu w jego rodzinie. 1 Sam. 3:11-13 „ I rzekł Pan do Samuela: Oto Ja uczynię w Izraelu rzecz, od której każdemu, kto o niej usłyszy, w obu uszach zadźwięczy. W dniu owym spełnię na Helim wszystko, co mówiłem o jego domu, od początku do końca. Donieś mu, że Ja osadzę jego dom na wieki za grzech, o którym wiedział, że jego synowie znieważali Boga, a on ich nie strofował.”

Mężowie, twoja żona i dzieci są odpowiedzialni przed Bogiem. Ale pierwsza i największa odpowiedzialność za rodzinę jest dana tobie. Nie wystarczy, że troszczysz się o własną relację z Bogiem. Masz odpowiedzialność, aby troszczyć się o żonę i dzieci. Już dłużej nie możesz siedzieć cicho i pozwalać na nieposłuszeństwo we własnym domu.

2.Być odpowiednią głową znaczy prowadzić rodzinę. Słowo głowa jest używane i w starym i w nowym testamencie w sensie kierownictwa, czy prowadzenia. NP. w takim wersecie, „głową Efraimową jest Samaryja, a głową Samaryi syn Romelijaszowy.” Czyli Samaryja to miasto, które prowadzi pewien większy region a syn Romelijaszowy to człowiek, który prowadzi Samaryję. Wyraz „głowa” jest używany w sensie „ten, który prowadzi.” Mężowie, my prowadzimy nasze żony. Nie jest napisany, że powinniśmy prowadzić, lecz jest to fakt, że prowadzimy. Jeżeli jesteś leniem i pijakiem, który nie kocha Jezusa, to bardzo źle ją prowadzisz. Jeżeli jesteś pracowity i kochasz Jezusa, to wtedy dobrze prowadzisz.

Aby być odpowiednią głową musimy naśladować Jezusa. Możemy naśladować sposób, w jaki Jezus prowadził swoich uczniów.

- Jezus prowadził przez nauczanie. Mężowie, my mamy odpowiedzialność, aby nauczać nasze żony. Powiedzmy, aby przekazać im rozkazy dane nam od Boga. Gdzieś indziej, kiedy Paweł naucza o porządku w zborze, zachęca kobiety, że jeżeli nie rozumieją pewnego nauczania w zborze, aby pytały swoich mężów w domu. Mężowie, jest to poważna odpowiedzialność, aby nauczać swoje żony. To znaczy, że my musimy czytać i studiować Biblię dla siebie, żebyśmy mogli dobrze przekazać im Słowo Boże.

Teraz muszę coś wyjaśnić. W wielu małżeństwach żona jest bardziej inteligentna od swojego męża. Wiele jest kobiet lepiej wykształconych od swoich mężów. Więc jak mąż ma nauczać swoją żonę, jeżeli ona jest bardziej inteligentna? W takiej sytuacji może być pokusa, aby mieć takie podejście do sytuacji. Mąż mógłby tłumaczyć siebie, „Niech ona myśli o tych duchowych sprawach, a ja będę pracował fizycznie i troszczył się o nasze cielesne potrzeby. Będę zapewniać nam chleb i mieszkanie a niech ona uczy się i troszczy o niebiańskie sprawy.” Mężowie, tak nie może być. Jeżeli twoja żona jest od ciebie bardziej inteligentna, dziękuj za to Bogu. Bóg dał ci kobietę, która będzie wielkim błogosławieństwem w twoim życiu. Jeżeli sam nie umiesz jej nauczać, możesz zbadać i dowiedzieć się, którzy nauczyciele są wiarogodni i kupić jej dobre książki i płyty. Możesz polecić jej nauczanie dostępne przez Internet. Możesz w ten sposób troszczyć się o to, żeby nie czytała głupot i nie dała się zwodzić. Jest twoją odpowiedzialnością, żeby nie została wprowadzona w błąd. Mężowie, jest waszą odpowiedzialnością, żeby było zdrowe biblijne nauczanie w waszym domu. Jeżeli sam nie umiesz nauczać swojej żony i dzieci, musisz troszczyć się o to, żeby czytali budujące, biblijne nauczanie.

- Jezus prowadził na własnym przykładzie. Każdy z nas zna ludzi, którzy mówią takie rzeczy, jak, „ja palę papierosy, ale ty masz nie palić.” Albo „wiem, że czasami przeklinam, ale ty masz nie przeklinać.” Jezus nie był taki. Jezus dużo mówił o tym, jak ludzie mają żyć. Ale także jego własne życie było doskonałym przykładem do naśladowania. Mężowie, Bóg wymaga, żebyście nauczali swoją żonę i dzieci tego, jak mają żyć. Ale nikt nie będzie słuchać tego, co macie do powiedzenia, jeżeli wasze życie nie jest dobrym przykładem bezinteresownej miłości. Jeżeli wracasz do domu po długim dniu w pracy i siadasz w fotelu przed telewizorem czy komputerem na cały wieczór, nie służąc swojej żonie i dzieciom, to jest obojętne jak dużo mówisz o tym, że mają kochać, służyć i być pracowici. Nikt nie będzie cię słuchał. Musisz prowadzić poprzez własny przykład. Musisz być największą sługą w domu. Musisz być przykładem systematycznego studiowania Biblii. Musisz być przykładem miłości. Rozumiem, że jest to ogromny ciężar, ale taki jest Boży plan dla męża wobec jego żony. Ty prowadzisz żonę swoją poprzez własny przykład.

- Jezus prowadził poprzez spędzenie czasu z uczniami. Mężowie, musicie poświęcić swoim żonom czas. Twój czas jest jednym z najbardziej cennych darów, który możesz dać swojej żonie. Masz tylko 24 godzin w dniu, możesz je wykorzystać jak chcesz a poświęcając czas żonie, pokazujesz jej, że jest ważna dla ciebie. Jeżeli będzie ona chodzić za twoim prowadzeniem, to potrzebuje komunikowania się. Musi rozumieć czemu podejmujesz decyzje, które podejmujesz. Musi rozmawiać o swoich marzeniach, obawach i pragnieniach. A do tego nie ma skrótów. Musisz poświęcać czas swojej żonie. Powiem ci jeszcze jedno. Jej marzenia, obawy i pragnienia zmieniają się. Więc nie wystarczy, że dobrze zrozumiałaś jej pragnienia pięć lat temu. Nawet może nie wystarczyć, że zrozumiałeś jej pragnienia pięć minut temu. Nie możesz prowadzić swojej żony wysyłając jej smsy informujące ją o decyzjach, które podejmujesz. Jest niezbędne, żebyś prowadził ją poprzez spędzenie czasu z nią. Polecam, żebyś poświęcił jeden wieczór w tygodniu tylko swojej żonie. Powiedz jej, że to jest czas dla niej. Mężowie, znajdźcie opiekunkę dla dzieci, sami załatwcie jedzenie, żeby ona nie musiała się tym zajmować i zróbcie coś razem. Możecie iść na spacerek. Możecie posiedzieć w parku. Możecie iść do pizzerii, czy do kina, czy na koncert. Zanim wzięliście ślub poświęcałeś żonie dużo czasu. Rozumiem, że teraz masz o wiele więcej odpowiedzialności, niż miałeś wtedy. Ale jeżeli będziesz prowadzić żonę swoją, to musisz poświęcać czas, aby komunikować się z nią.

- Jezus prowadził przez wydelegowywanie. Czytamy o tym, że jeden z uczniów zajmował się finansami całego zespołu. Czytamy o tym, że Jezus wysłał uczniów, aby znaleźli dla zespołu jedzenie i pokój, który był im potrzebny. Czyli Jezus nie podejmował każdej decyzji. W ten sposób mężowie mają prowadzić w małżeństwie. Jest naszą odpowiedzialnością, aby prowadzić naszą rodzinę w pewnym kierunku. Ale musisz dać swojej żonie dużo wolności w szczegółach. Np. w naszej rodzinie ja zajmuję się finansami. Z tych pieniędzy, które mamy to ja poświęcam pieniądze Bogu, potem poświęcam pieniądze na rachunki, które musimy płacić co miesiąc i wszystko co nam zostaje, daję Sarze aby wykorzystała je, jak chce. Nie mówię jej ile ma wydać na jedzenie w danym miesiącu i ile ma wydać na ubrania. Chcę żeby czuła się wolna, aby podejmować wszystkie te decyzje.

Daję Sarze wolność w podejmowaniu wszystkich decyzji, co do umeblowania i urządzenia naszego mieszkania. Które meble kupimy, na jaki kolor będziemy malować pokój, itd.

Mężowie, od czasu do czasu, będzie sytuacja, kiedy nie będziecie mogli z żoną dojść do zgody i będziecie musieli podjąć decyzję, która nie będzie jej się podobała. W naszym małżeństwie było kilka takich decyzji. Jedna którą pamiętam to była decyzja, aby przeprowadzić się z Krakowa do Siedlec. Myślałem, że to właściwa decyzja. Sarah myślała, że to niewłaściwa decyzja. Jednak będąc wzorową żoną pozwoliła mi podjąć decyzję i wspierała mnie, chociaż było to dla niej bardzo trudne. Myślę, że w Chrześcijańskim małżeństwie takie sytuacje zdarzają się rzadko. Myślę, że większość decyzji jest normalna, że jest w nich zgoda. Ale skoro od czasu do czasu mąż będzie musiał podjąć trudną decyzję, to powinien pozwolić żonie, aby podejmowała jak najwięcej innych decyzji w życiu codziennym. Jeżeli mówi, że powinieneś wyrzucić swój ulubiony sweter, bo już nie jest modny, to wyrzuć swój ulubiony sweter. Jeżeli ona chce pomalować całe wasze mieszkanie na różowo, trudno, będziesz miał różowe mieszkanie.

3.Granicą twojego prowadzenia rodziny jest Biblia. Czyli twoje prowadzenie jest ograniczone. Nie masz prawa prowadzić swojej rodziny wbrew Pismu Świętemu. Czyli nie masz prawa kazać swojej żona, aby oszukiwała, czy kłamała. Twoje prowadzenie jest ograniczone. Nie masz prawa, aby prowadzić swoją żonę albo dzieci w grzech.

4.Znaczy to, że masz prawo, aby służyć. Myślimy, że ten, który jest głową, będzie wymagał, żeby inni służyli jemu. Ale Jezus nie był mniejszym liderem, kiedy mył stopy uczniów niż wtedy, kiedy dawał uczniom wielkie posłanie w Mateusza 28. Czasami Jezus stał przy uczniach i nauczał, a czasami klękał przed nimi i mył ich stopy. A w momencie kiedy klękał przed nimi, nie przestawał być ich liderem. Właśnie przez swoją pokorną służbę Jezus nauczył ich, aby służyć pokornie. Czyli klękając przed uczniami, Jezus prowadził ich.

Tak samo jest z nami. Bądź przykładem sługi, jak Jezus był dla swoich uczniów.