Ludzie często żałują swojego wcześniejszego postępowania albo wyboru.

-1 Samuel 15

Jest coś w tym rozdziale, który może być trudno zrozumieć.  Chodzi mi o to, że czytamy, że Bóg żałował, iż uczynił Saula królem. A w tym samym rozdziale czytamy, że „ten, który jest chwałą Izraela, nie kłamie i nie żałuje, bo nie jest człowiekiem, aby żałować.”  W jednym wersecie jest napisane, że Bóg żałuję a w innym wersecie w tym samym rozdziale jest napisane, że Bóg nie jest człowiekiem, aby żałować.  Czy Bóg żałuje, czy nie żałuje?  Chciałbym o tym rozmawiać.

Muszę przedstawić wam słowo antropomorfizm.  Antropomorfizm jest to zabieg językowy, za pomocą którego opisujemy nieludzką postać używającą cech ludzkich. Np. „północy wiatr stara się pozbawić podróżnego jego płaszcza.” 

Autorzy Biblii czasami używają antropomorfizmu, aby opisać Boga.  Bóg jest duchem i nie ma ciała, jednak oni mówią o Bożych oczach, uszach i silnej ręce.  Wiemy, że Bóg jest wszechobecny, jednak czytamy, że Bóg przechadzał się po ogrodzie i zawołał, „Adamie, gdzie jesteś?”  Wiemy, że Bóg jest wszechmocny, jednak czytamy, że odpoczywał.  Bóg niczego nie zapomina, jednak czytamy, „Wspomniał też Bóg na Rachelę… i uczynił ją płodną.”  

Jest to antropomorfizm, kiedy czytamy, że Bóg żałuje.  Bóg chce objawić coś o sobie i używa cechy ludzkiej, która pomoże nam lepiej Go zrozumieć.  

Ludzie często żałują swojego wcześniejszego postępowania albo wyboru.  Dlatego, że my nie znamy przyszłości.  W momencie podejmowania decyzji, nie znamy przyszłości.  Np. kiedyś kupiłem samochód, który według mnie ładnie wyglądał, ale w ciągu całych trzech lat kiedy go mieliśmy, bardzo często samochód był u mechanika.  Mieliśmy wiele problemów z tym samochodem i po pewnym czasie żałowałem, że go kupiłem.  Znając fakty, żałowałem mojej wcześniejszej decyzji, aby kupić ten samochód.  
  

Bóg w ten sposób nie żałuje.  Ponieważ Bóg zna przyszłość.  Nigdy nie jest tak, że ludzie czynią coś i Bóg myśli, „ach, jeżeli bym wiedział, że oni tak postąpią, to bym inaczej postępował wcześniej.” Bóg wszystko wie. Bóg doskonale zna przyszłość, przeszłość i teraźniejszość.  Bóg nigdy nie poznaje faktów i wtedy żałuje swoich wcześniejszych decyzji.

W naszej historii Bóg wiedział, że Saul w ten sposób zgrzeszy, zanim go wybrał, aby był królem.  Bóg nie jest podobny do mnie, kiedy ja popełniłem błąd kupując samochód, który wyglądał dobrze na początku, ale okazało się, że nie był dobrym wyborem.  Ja popełniłem błąd, bo nie znałem wszystkich faktów.  

Więc czemu Bóg używa słowa „żałować”, aby opisać swoje uczucia?  Co Bóg objawia nam o sobie?  Bóg objawia nam to, że nasz grzech nie jest Mu obojętny.  Nasz bunt i grzech powoduje żal, smutek w sercu Bożym.  Chociaż Bóg wiedział, że Saul zgrzeszy, jednak nie patrzył na grzech Saula obojętnie.

Bóg stworzył cały wszechświat i szczytem stworzenia jest ludzkość.  To my jesteśmy stworzeni na obraz Boga.  My jesteśmy wyjątkowi w całym stworzeniu.  I Bóg w wyjątkowy sposób nas kocha.  Bóg pragnie, żebyśmy chodzili w posłuszeństwie, w radości i w pokoju.  Kiedy grzeszymy, to nie jest Bogu obojętne.  

Bóg, który żałuje i jednocześnie nie żałuje to jest Bóg, który doskonale zna przyszłość, jednak kiedy grzeszymy, to nie jest mu obojętne.  

W pierwszej księdze Biblii czytamy, „A gdy Pan widział, że wielka jest złość człowieka na ziemi i że wszelkie jego myśli oraz dążenia jego serca są ustawicznie złe, Żałował Pan, że uczynił człowieka na ziemi i bolał nad tym w sercu swoim.” -1 Moj. 6:5-6  Historia Saula, którą czytamy w tym rozdziale ma miejsce kilka tysięcy lat później.  Ale Bóg się nie zmienił.  Grzech Saula powoduje te same uczucia w Bogu, które powodował grzech przed potopem.  

Większość z nas nie chce czuć żalu i smutku.  Więc kiedy osoba, którą kochamy krzywdzi nas, to staramy się mnie ją kochać, albo mniej ufać tej osobie.  Robimy to, aby chronić siebie.  Ponieważ nie chcemy, żeby ktoś miał nad nami moc, aby nas krzywdzić.  Jeżeli jesteśmy w stanie zmienić nasze uczucia wobec nich, wtedy nie będą mogli za bardzo nas skrzywdzić.  Jeżeli staniemy się twardzi wobec wszystkich dookoła nas, to wtedy nikt nie będzie w stanie nas zranić.  

Ale Bóg nie postępuje tak wobec nas.  Bóg objawia nam, że on nie jest takim twardym Bogiem, że kiedy Saul grzeszy to on myśli, „ach nie ma problemu, to poszukam kogoś innego.”  Nie, tak nie jest.  Chociaż my już kilka tysięcy lat grzeszymy i grzeszymy, to jednak Bóg nie zmienił się wobec nas.  Bóg nie stał się wobec nas obojętny.   

Bóg, który żałuje i nie żałuje jest Bogiem, który doskonale wie, co będziemy czynić, nigdy nie popełni błędu z powodu braku przezorności.  A jednocześnie nasze grzechy powodują żal w jego sercu.  Jest on wszechwiedzącym i jednocześnie czułym, wrażliwym Bogiem.

Czy ty powodujesz taki żal w sercu Bożym?  Czy pozwoliłeś sobie na pewne nieposłuszeństwa w swoim życiu?  Jeżeli tak, to błagam cię, abyś dzisiaj odwrócił się od tego grzechu.  Błagam cię, abyś prosił Boga o przebaczenie.