11 kwiecień

„I nie będzie więcej uczył żaden bliźniego swego i żaden brata swego mówiąc: Poznajcie Pana, bo Mię oni wszyscy poznają od najmniejszego z nich aż do największego z nich, mówi Pan”

Jer. 31,34

Zaprawdę, choćbyśmy nikogo nie znali, znamy Pana. Dziś prawda ta sprawdziła się w naszym życiu. Najmniejszy z wiernych zna Boga w Jezusie Chrystusie. Nie tak jeszcze, jak życzylibyśmy sobie tego, ale prawdziwie i rzeczywiście znamy Pana. Nie tylko znamy nauki o Nim, ale znamy Jego Samego. Jest nam Ojcem i Przyjacielem. Znamy Go osobiście. Możemy mówić: „Pan mój i Bóg mój”. Jesteśmy w ścisłym obcowaniu z Nim. Nie jesteśmy Bogu obcy i tajemnica miłości Pańskiej jest nasza.

Jest to więcej, niż mogłaby nas nauczyć sama tylko przyroda. Ciało i krew nie objawiły nam Boga. Chrystus nauczył nas poznania Ojca sercem. Jeśli zatem Sam Pan dał nam poznać Siebie, jest to źródłem błogosławionego poznania. Znać Boga — to posiąść żywot wieczny. Wraz z poznaniem, z przyjęciem Boga, jesteśmy zbudzeni do nowego życia. O, duszo moja, raduj się z tego poznania i chwal Boga przez cały dzisiejszy dzień.