piątek, 5 sierpnia 2011


Bóg nas zbawił do dobrych uczynków. Bóg uczynił ciebie chrześcijaninem nie po to, żebyś dalej trwał w grzechu, w którym żyłeś przed nowym narodzeniem, ale żebyś się zmienił i zamiast czynić rzeczy, które nie podobają się Bogu, żebyś czynił tysiące różnych dobrych uczynków wypływających z Twojej miłości do Boga i do bliźniego swego.
Ale co dokładnie mamy czynić? Czy mamy karmić głodnych? Prowadzić schronisko dla bezdomnych? Wydawać Chrześcijańskie książki? Organizować Chrześcijańskie koncerty? Dzielić się ewangelią z sąsiadem? Nauczać na szkółce niedzielnej? Pisać pieśni uwielbienia?
Jest tysiące dobrych uczynków do wyboru, gdzie mamy zacząć?
Jest kilka dobrych uczynków, które są tak bardzo podstawowe, że każde dziecko Boże powinno je czynić. Czyli nie każdy musi prowadzić schronisko dla bezdomnych, nie każdy musi pisać pieśni uwielbienia. Jednak jest kilka podstawowych uczynków, które każdy uczeń Jezusa powinien czynić. Chciałbym przedstawić wam pięć dobrych uczynków, które są dla nas priorytetami.
Każdy z was ma różne dary i zdolności. Każdy z was będzie mógł służyć Bogu na różne sposoby, ale nigdy nie możemy tak bardzo skupić się na jednym aspekcie służby, żeby przestać czynić te podstawowe dobre uczynki, które Bóg zaplanował dla każdego ze swoich dzieci.
Te podstawowe dobre uczynki, o które musimy dbać są następujące.
Priorytety naszego zboru.
·        Nieustannie dziękujemy i uwielbiamy Boga.
·        Nasycamy się Słowem Bożym.
·        Dbamy o osobistą świętość.
·        Budujemy przyjaźń z naszym rodzeństwem w rodzinie Bożej.
·        Plotkujemy o dobrej nowinie.
Chciałbym jeszcze raz wytłumaczyć rolę dobrych uczynków w życiu chrześcijanina. Bóg chce, żebyśmy czynili dobre uczynki. Ale Bóg także chce, żebyśmy czynili te dobre uczynki w mocy, która jest nam dana od Ducha Świętego. Człowiek może uczynić coś dobrego bez modlitwy, całkowicie bez Bożej pomocy. Ale to nie podoba się Bogu. Ponieważ, komu należy się chwała za tego rodzaju dobry uczynek? Jeżeli człowiek uczynił coś dobrego bez żadnej pomocy, to do niego należy chwała za jego pracę.
Boży plan dla nas jest inny. Bóg chce, żebyśmy czynili tysiące różnych dobrych rzeczy, ale prosząc Boga, żeby to on działał przez nas, kiedy to czynimy. 
Staram się użyć przykładu, żebyście zrozumieli, o co mi chodzi. Tydzień temu czytaliśmy wersety o tym, jacy my mamy być wobec naszego rodzeństwa w rodzinie Bożej i kilka razy czytaliśmy, że mamy być gościnni.
Więc powiedzmy, że jest kobieta, która zaprasza kilka osób do siebie do domu, aby czynić to, co Biblia każe, chce być gościnna. Ona poświęca pieniądze, aby kupić jedzenie, poświęca czas, aby posprzątać w domu i gotować jedzenie. A jednocześnie modli się i prosi, żeby ich rozmowa była zachęcająca i korzystna, żeby Duch Święty chronił ich od plotkowania i cały wieczór był budujący i ku Bożej chwale.
Ona czyni dobrze wierząc, że Bóg będzie używał tego ku dobremu. Ale jest możliwe, aby czynić to samo bez wiary w Boga, i całkowicie polegając na własnych zdolnościach, żeby wieczór był udany.
Zanim człowiek stanie się Chrześcijaninem, to jeszcze nie ma Ducha Świętego i wszystkie jego dobre uczynki są oparte na jego własnych siłach. Ale także często my, Chrześcijanie, działamy po prostu opierając się własnych siłach nie prosząc Boga, żeby działał przez nas.
Każdy z tych dobrych uczynków, które będę dzisiaj opisywać to rzeczy, które mamy czynić prosząc Boga, aby działał w nas i przez nas, żeby te uczynki były ku Jego chwale.
Dobre uczynki, to nie są rzeczy, które czynisz, aby stać się Chrześcijaninem, to są rzeczy, które chrześcijanie czynią, z miłości do Boga, w mocy Ducha, żeby Bóg był uwielbiony.
Dobre uczynki i zbawienie są powiązane. Ale nie tak, jak wiele ludzi myśli, że czynimy dobre rzeczy, żebyśmy byli zbawieni. Lecz odwrotnie, Bóg nas zbawił, żebyśmy czynili dobre uczynki. „Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę i to nie z was: Boże to dar; Nie z uczynków aby się kto nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg abyśmy w nich chodzili.”
Jesteśmy zbawieni do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg. Czyli Bóg zbawił ciebie po to, żebyś zaczął czynić te dobre uczynki, które ma dla ciebie przegotowane. Bóg dał tobie zdolności, dary i możliwości, abyś czynił te dobre uczynki, które przeznaczył dla ciebie. Przeznaczył pewne dobre uczynki dla ciebie, których ja nie będę mógł czynić i także pewne dobre uczynki dla mnie, których ty nie możesz czynić.

1 komentarz: