Życie Chrześcijańskie jest procesem, w którym powinniśmy stawać się bardziej dojrzali. W momencie nowego narodzenia jesteśmy duchowymi niemowlętami, brakuje nam dużo wiedzy i wiele cech charakteru. Ale Bóg nie chce, żebyśmy trwali jako duchowe niemowlęta, musimy jeść, ćwiczyć i stawać się dojrzali. A do czego dążymy? Czy jest jakiś doskonały wzór, na który możemy patrzeć i stawać się do niego podobni? No właśnie jest doskonały wzór – Jezus Chrystus. Bóg działa w życiu swoich dzieci, żeby stawały się podobne do Jezusa Chrystusa. Tak jest napisane, „A wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według postanowienia jego są powołani. Bo tych, których przedtem znał, przeznaczył właśnie, aby się stali podobni do obrazu Syna jego,” Rzym. 8:28-29
Bóg działa przez błogosławieństwa w twoim życiu, jak też przez cierpienie i używa wszystkiego, aby cię kształtować na obraz Jezusa Chrystusa.
Pewne grzechy muszą być wycięte z naszego życia. A pewne cechy charakteru muszą być dodane.
Człowiek, który staje się dzieckiem Bożym i sam studiuje Biblię we własnym domu nie mając relacji z innymi ludźmi, jest w stanie nauczyć się pewnych cech charakteru, które były w życiu Jezusa, np. radości i wstrzemięźliwości. Ale pewnych cech charakteru nie da się osiągnąć bez kontaktu z innymi dziećmi Bożymi. Wiele jest cech, których uczymy się tylko poprzez relacje. Można studiować temat miłości w Biblii przez sto lat, ale jeżeli nigdy nie zbudujesz relacji z innymi niedoskonałymi dziećmi Bożymi, to nie wiesz czy posiadasz prawdziwą Chrześcijańską miłość. Tego nie da się nauczyć się przez samo studiowanie Biblii. Uczymy się prawdziwej miłości tylko wtedy, kiedy musimy kochać osobę, którą jest bardzo trudno kochać. Uczymy się prawdziwej miłości w relacjach z trudnymi osobami.
Tak samo jest z cierpliwością, nie nauczymy się jej przez studiowanie Biblii. Tak samo jest z łagodnością, nauczymy się łagodności tylko poprzez konflikty. Tak jak gościnności, przebaczenia, uprzejmości i wielu innych cech charakteru, które Bóg chce, żeby były w jego dzieciach.
Czytam listę owoców Ducha Świętego: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość. Kilka z nich może być w życiu człowieka, który sam studiuje Biblię w domu. Ale miłości, cierpliwości, uprzejmości, łagodności uczymy się tylko poprzez relacje.
Używam takiego przykładu, powiedzmy, że chcesz zrobić zapiekankę. Można zrobić pewne rzeczy bez pieca, można wymieszać składniki, przyprawić je, ale zapiekanka nie będzie skończona.
Tak jest w życiu Chrześcijańskim. To nie jest Boży plan dla ciebie, żebyś nauczył się całego nowego testamentu na pamięć, a żebyś nie miał cierpliwości do innych ludzi. To nie Boży plan, żebyś mógł obronić każdą doktrynę Chrześcijańską nie mając cech charakteru takich jak uprzejmość i łagodność. Bóg chce, żebyś był kompletnym człowiekiem. A aby stać się kompletnym człowiekiem musisz poświęcić czas i energię, aby budować przyjaźń z innymi Chrześcijanami.
Teraz czytam rozkazy z nowego testamentu dotyczące relacji. Proszę zwróć uwagę na to, że te rozkazy nie są dane człowiekowi w liczbie pojedynczej, lecz są nam dane, jako dzieciom Bożym. Nasz Ojciec każe nam, swoim dzieciom, aby tak się zachowywały.
Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się i wy wzajemnie miłowali. - Jan. 13:34
Przeto przyjmujcie jedni drugich, jak i Chrystus przyjął nas, ku chwale Boga. - Rzym. 15:7
Wspierajcie świętych w potrzebach, okazujcie gościnność. - Rzym. 12:13
Ja sam zaś, bracia moi, mam pewność co do was, że i wy jesteście pełni dobroci, napełnieni umiejętnością wszelkiego rodzaju i możecie jedni drugich pouczać. - Rzym. 15:14
Tak my wszyscy jesteśmy jednym ciałem w Chrystusie, a z osobna jesteśmy członkami jedni drugich. - Rzym. 12:5
Dążmy więc do tego, co służy ku pokojowi i ku wzajemnemu zbudowaniu. - Rzym. 14:19
A tak, bracia moi, gdy się schodzicie, aby jeść, czekajcie jedni na drugich. -1 Kor. 11:33
Aby nie było w ciele rozdwojenia, lecz aby członki miały nawzajem o sobie jednakie staranie. -1 Kor. 12:25
Miłością braterską jedni drugich miłujcie, wyprzedzajcie się wzajemnie w okazywaniu szacunku, - Rzym. 12:10
Z wszelką pokorą i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości, - Efez. 4:2
Przeto, odrzuciwszy kłamstwo, mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim, bo jesteśmy członkami jedni drugich. - Efez. 4:25
Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie. - Efez. 4:32
Ulegając jedni drugim w bojaźni Chrystusowej. - Efez. 5:21
Przeto przyobleczcie się, jako wybrani Boży, święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość, Znosząc jedni drugich i przebaczając sobie nawzajem, jeśli kto ma powód do skargi przeciw komu: Jak Chrystus odpuścił wam, tak i wy. A ponad to wszystko przyobleczcie się w miłość, która jest spójnią doskonałości. - Kol. 3:12-14
Słowo Chrystusowe niech mieszka w was obficie; we wszelkiej mądrości nauczajcie i napominajcie jedni drugich przez psalmy, hymny, pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając Bogu w sercach waszych; - Kol. 3:16
Przeto pocieszajcie się nawzajem tymi słowy. -1 Tes. 4:18
Dlatego napominajcie się nawzajem i budujcie jeden drugiego, co też czynicie. -1 Tes. 5:11
Ale napominajcie jedni drugich każdego dnia, dopóki trwa to, co się nazywa ''dzisiaj'', aby nikt z was nie popadł w zatwardziałość przez oszustwo grzechu. - Hebr. 3:13
I baczmy jedni na drugich w celu pobudzenia się do miłości i dobrych uczynków, Nie opuszczając wspólnych zebrań naszych, jak to jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodając sobie otuchy, a to tym bardziej, im lepiej widzicie, że się ten dzień przybliża. - Hebr. 10:24-25
Wyznawajcie tedy grzechy jedni drugim i módlcie się jedni za drugich, abyście byli uzdrowieni. - Jak. 5:16
Okazujcie gościnność jedni drugim bez szemrania. Usługujcie drugim tym darem łaski, jaki każdy otrzymał, jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej. -1 Piotr. 4:9-10
A w końcu: Bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, braterscy, miłosierni, pokorni; Nie oddawajcie złem za zło ani obelgą za obelgę, lecz przeciwnie, błogosławcie, gdyż na to powołani zostaliście, -1 Piotr. 3:8-9
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz