Pięćdziesiąt powodów dla których Chrystus cierpiał i umarł

14. ABY PRZYPROWADZIĆ NAS DO WIARY I

DOTRZYMAĆ NAS WIERNYMI

To jest krew moja nowego przymierza, która się za wielu wylewa.

Marka 14:24

I zawrę z nimi wieczne przymierze…

A w ich serce włożę bojaźń przede mną

Aby ode mnie nie odstąpili.

Jeremiasza 32:40

Biblia mówi o „starym przymierzu” oraz o „nowym przymierzu”. Pojęcie przymierze odnosi się do uroczystego, obowiązującego porozumienia pomiędzy dwoma stronami, które niesie ze sobą zobowiązania dla obu stron i jest wprowadzone przez przysięgę. Przymierza w Biblii, które czyni Bóg z człowiekiem, są zainicjowane przez niego samego. To on ustala warunki. Jego zobowiązania są zdeterminowane przez jego własne cele.

„Stary Testament” odnosi się do układu, który Bóg zawarł z Izraelem w prawie Mojżesza. Jego słabość była w tym, że nie towarzyszyła mu duchowa przemiana. Dlatego nie był on przestrzegany i nie przynosił życia. Był on zapisany literami na kamieniu, a nie Duchem na sercu. Prorocy obiecywali „nowe przymierze”, które miało być inne. Miało być „nie [z] litery, lecz [z] Ducha, bo litera zabija, Duch zaś ożywia [daje życie]” (2 Koryntian 3:6).

Nowe przymierze jest radykalnie bardziej efektywne niż stare. Jest ono zarządzone na podstawie cierpienia i śmierci Jezusa. „Jest On pośrednikiem nowego przymierza” (Hebrajczyków 9:15). Jezus powiedział, że jego krew była to „krew… nowego przymierza, która się za wielu wylewa” (Marka 14:24). Oznacza to, że krew Jezusa nabyła moc i obietnice nowego przymierza. Jest ono doskonale efektywne, ponieważ Chrystus umarł, aby to takim uczynić.

Jakie są zatem warunki przymierza, które zabezpieczył on bezbłędnie przez swoją krew? Prorok Jeremiasz opisuje niektóre z nich: „Zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze… Takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu… Odpuszczę bowiem ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę” (Jeremiasza 31:31-34). Cierpienie i śmierć Chrystusa gwarantuje wewnętrzną przemianę jego ludzi (prawo wypisane na ich sercach) oraz odpuszczenie grzechów.

Aby zagwarantować, że to przymierze nie ustanie, Chrystus bierze inicjatywę, aby stworzyć wiarę i zabezpieczyć wierność swoich ludzi. Przynosi on ludzi nowego przymierza w istnienie przez wypisanie prawa nie tylko na kamieniu, ale również na sercu. W przeciwieństwie do „litery na kamieniu”, mówi on, że „Duch daje życie” (2 Koryntian 3:6). „ I gdyśmy byli umarłymi w grzechach, ożywił nas pospołu z Chrystusem” (Efezjan 2:5 BG). To duchowe życie jest tym, co uzdalnia nas do zobaczenia i wierzenia w chwałę Chrystusa. Cud ten stwarza nowo-przymierzowych ludzi. Jest to zapewnione i pewne, ponieważ Chrystus kupił to swoją własną krwią.

I cudem nie jest tylko stworzenie naszej wiary, ale również zapewnienie naszej wierności. „I zawrę z nimi wieczne przymierze… a w ich serce włożę bojaźń przede mną, aby ode mnie nie odstąpili” (Jeremiasza 32:40). Kiedy Chrystus umarł, zabezpieczył on dla swoich ludzi nie tylko nowe serca, ale również nowe bezpieczeństwo. On nie pozwoli im od siebie odstąpić. On ich dotrzyma. Oni wytrwają. Krew przymierza gwarantuje to.

z ksiązki "50 reasons why Jesus came to die" Autor: John Piper. Used by permission of Crossway Books, a publishing ministry of Good News Publishers, Wheaton, Il 60187 USA www.crossway.org