środa, 25 listopada 2009

Efezjan 1.3-6 Wybranie

3. Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios;
4. w nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego;
5. w miłości przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej, 6. ku uwielbieniu chwalebnej łaski swojej, którą nas obdarzył w Umiłowanym.

W wersecie trzecim Paweł uwielbia Boga ogólnie za wszelkie błogosławieństwa. Od wersetu czwartego zaczyna się opis konkretnych błogosławieństw, które otrzymujemy od Boga, dzięki Jezusowi, przez Ducha. W następnych trzech wersetach są trzy czasowniki, które opisują Boże działanie wobec nas. Trzy konkretne błogosławieństwa za które Paweł uwielbia Boga.
W wersecie czwartym Bóg nas wybrał.
W wersecie piątym Bóg nas przeznaczył.
W wersecie szóstym Bóg nas obdarzył, greckie słowo użyte w tym przypadku oznacza zaakceptować albo przyjąć.
Pierwsze trzy błogosławieństwa, które Paweł opisuje to wybranie, przenaczenie i zaakceptowanie.

Dzisiaj porozmawiamy o wybraniu. Wybór Boga jest pierwszym i najbardziej fundamentalnym ze wszystkich błogosławieństw. To jest fundament, na którym opierają się wszystkie inne błogosławieństwa. Wybór Boga aby nas błogosławić jest źródłem z którego wypływają wszystkie inne błogosławieństwa. Jeżeli odrzucimy wybór Boga, to nie ma dalszych błogosławieństw.

Słowo „wybrał” to greckie słowo „Eklegomai”. To słowo znaczy wybierać z czegoś, i wybierać dla siebie. W naszym przypadku Bóg nas wybrał ze świata i Bóg nas wybrał dla siebie.
To słowo jest używane na dwa sposoby w nowym testamencie, aby opisać wybranie uczniów przez Jezusa, i Boże wybranie tych którzy będą w kościele. Jezus używał tego słowa mówiąc, „Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali i aby owoc wasz był trwały, by to, o cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, dał wam. ... Gdybyście byli ze świata, świat miłowałby to, co jest jego; że jednak ze świata nie jesteście, ale Ja was wybrałem ze świata, dlatego was świat nienawidzi.” Jana 15.17

Jakub używał tego słowa opisując, jak Bóg wybrał kto będzie w Kościele. Przeczytam list Jakuba 2.5 „Posłuchajcie, bracia moi umiłowani! Czyż to nie Bóg wybrał ubogich w oczach świata, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami Królestwa, obiecanego tym, którzy go miłują?”

W starym testamencie także czytamy o wyborze Boga. Bóg wybrał naród Izraela z innych narodów, aby przez niego działać na świecie. Piąta księga Mojżeszowa 7.6-8 „Gdyż ty jesteś świętym ludem Pana, Boga twego. Ciebie wybrał Pan, Bóg twój, spośród wszystkich ludów na ziemi, abyś był jego wyłączną własnością. Nie dlatego, że jesteście liczniejsi niż wszystkie inne ludy, przylgnął Pan do was i was wybrał, gdyż jesteście najmniej liczni ze wszystkich ludów. Lecz w miłości swej ku wam”
Jest w tym wersecie napisane, że Bóg ich wybrał nie dlatego, że byli oni liczniejsi niż wszystkie inne ludy, lecz z powodu swej miłości. Bóg ich kochał ponieważ po prostu ich kochał. Fundamentem Jego miłości nie są ich dobre cechy, lecz po prostu Jego miłość. Tak samo możemy mówić o nas dzisiaj. Bóg nie wybrał tego kogo wybrał z powodu jego dobrych cech.

Bóg wybrał i obiecał Abrahamowi trzy rzeczy, że jego potomstwo będzie narodem, że będą mieli swoją ziemię, i że przez nich cały świat będzie pobłogosławiony. Bóg nie obiecał każdemu uczestnikowi starego przymierza przebaczenie grzechów i życie wieczne. Jest możliwe być uczestnikiem starego przymierza, a jednak być winnym przed Bogiem w dzień sądu. Jest możliwe nawet być wybranym przez Jezusa na ucznia, a być winnym w dzień sądu. Tak jak Judasz. Ale wybranie o którym czytamy w tym wersecie to wybranie „aby być świętym i nienagannym przed obliczem Jego.” Pierwsze błogosławieństwo za które Paweł uwielbia Boga to wybranie, aby być „świętym i nienagannym przed obliczem jego.” Nie czytamy o lepszym błogosławieństwem w Biblii

Brak komentarzy: