Przez następne miesiące u nas w zborze będziemy studiować list do Efezjan werset po wersecie. Na blogu także będą posty o tym liście. Dzisiaj postaram się powiedzieć kilka ogólnych rzeczy.
Zanim człowiek zacznie czytać książkę, to zapoznaje się z jakiego rodzaju literatury pochodzi. Czy to jest bajka? czy poezja? czy powieść? czy podręcznik? Biblia nie jest jedną ksiązką, lecz jest biblioteką, składającą się z sześćdziesięciu sześciu ksiąg, i kilku różnych rodzajów literatury. My w tym roku studiowaliśmy już księgę psalmów, które są wierszami oraz księgę przysłów która jest bardzo specyficznym rodzajem literatury. A teraz musimy rozpoznać jakim rodzajem literatury jest list do Efezjan. W nowym testamencie jest dwadzieścia siedem ksiąg, ale tylko cztery rodzaje literatury. Postaram się opisać te cztery rodzaje literatury w Nowym Testamencie.
Po pierwsze są ewangelie Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. Ewangelia składa się z perykop, które są fragmentami albo odcinkami nauczania albo narracji. W ewangeliach jest historia i nauczanie Jezusa Chrystusa.
Drugi rodzaj literatury w Nowym Testamencie znajduje się w księdze dziejów Apostolskich. Księga dziejόw jest serią odcinków narracji, które opisują działanie apostołów po zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Jezusa. Wśród tych odcinków jest kilka przemówień.
Trzeci rodzaj literatury w nowym testamencie to listy. List składa się z odcinków argumentacji, napomnienia i zachęcania. Czytelnik musi poznać główną tezę autora w danym odcinku, aby zrozumieć pojedyncze wersety. Wersety w listach zawsze łączą się, aby razem budować pewne argumenty. Kiedy listy zostały napisane, to nie były podzielone na rozdziały i wersety. W przeciwieństwie do księgi przysłów, w której prawie każdy werset możemy czytać i rozumieć bez kontekstu. W listach kontekst jest niezbędny. Bardzo często pojedyncze wersety są źle rozumiane, ponieważ są wyrwane z kontekstu. Nie tylko wersety łączą się razem aby budować jeden argument, lecz często czytelnik musi rozumieć pierwsze założenie autora, aby dobrze rozumieć drugie i potem trzecie. Dlatego w studiując listy musimy je czytać werset po wersecie, aby przestudiować wszystko we właściwym kontekście.
Czwarty rodzaj literatury w nowym testamencie to proroctwo, które znajduje się w księdze objawienia Jana. Proroctwo jest wyjątkowym rodzajem literatury, który zawiera kilka wizji połączonych razem.
Więc to co my będziemy studiować jest listem. Ten list jest napisany przez Pawła. Paweł przedstawia się w pierwszym rozdziale i znowu w trzecim. Autorstwo tej księgi nie było kwestionowane przez prawie dwa tysiące lat, ale w wieku dziewiętnastym niektórzy tak zwani eksperci zaczęli kwestionować autorstwo Pawła. Ich argumenty są następujące: w innych listach Pawła, skupia się on na ukrzyżowaniu Jezusa, a autor listu do Efezjan skupia się na zmartwychwstaniu Jezusa. Po drugie Paweł często napominał bardzo konkretne grzechy w swoich listach, a nie ma konkretnego napominania w liście do Efezjan. Mówią także, że jest użyte w tym liście kilka słów, których Paweł nie używał w innych listach.
Te argumenty są bardzo słabe i niewystarczające aby udowodnić, że list do Efezjan nie jest listem napisanym przez Apostoła Pawła tak, jak jest powiedziane w pierwszym i znowu trzecim rozdziale.
Jest także kwestionowane dzisiaj czy list ten był napisany do zboru w Efezie. Głównym tego powodem jest to, że list ten jest zbyt mało osobisty. Czytając Dzieje Apostolskie dowiadujemy się, że Paweł założył zbór w Efezie i dobrze znał ludzi w zborze. Ale w tym liście nie ma zbyt wiele osobistych pozdrowień ani napomnień. List ten wygląda na list encykliczny. Dlatego wiele ludzi dzisiaj myśli, że chociaż głównym odbiorcą listu był zbór w Efezie, to Paweł miał także na myśli żeby wszystkie zbory w regionie czytały ten list.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz