„Ja jestem dobry pasterz i znam swoje owce, i moje mnie
znają. Jak Ojciec mnie zna i Ja znam Ojca, i życie swoje kładę za owce. Mam i inne owce, które nie są z tej owczarni; również i te muszę przyprowadzić, i głosu mojego słuchać będą, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz.” (Ew. Jana 10.14-16)
Jezus ma wyjątkową relację ze
swoimi owcami. Chociaż kocha wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy ludzie są
stworzeni na obraz Boga, istnieje wyjątkowa relacja między Jezusem i jego
owcami. Jezus kocha wszystkich, ale w wyjątkowy sposób kocha swoich.
Oni znają Jezusa i Jezus zna
ich. Proszę zauważ, że istnieje świadoma społeczność i pewność.
Owce Jezusa, znają Jezusa i
Jezus zna je. Przykład, którego Jezus używa to, że owce Jezusa są znane przez
Jezusa tak samo, jak Jezus jest znany przez Boga Ojca. Słowo znać w Biblii,
często oznacza kochać. Bóg zna Jezusa. Bóg kocha Jezusa. Jest to przykład,
którego Jezus używał, aby opisać sposób, w jaki on zna i kocha swoje owce. Czy
Bóg Ojciec pewnego dnia powie do Jezusa „idź stąd, ja cię nie znam?” Nigdy. Nie
ma szansy.
Sam Jezus używa swojej
relacji z Ojcem, jako przykładu jego relacji z owcami. Tak, jak Bóg Ojciec zna
Syna, tak Syna zna owce.
W wersecie szesnaście Jezus mówi,
„Mam i inne owce, które nie są z tej owczarni; również i te muszę
przyprowadzić, i głosu mojego słuchać będą, i będzie jedna owczarnia i jeden
pasterz.”
Ten werset odnosi się do
wcześniejszych dwóch wersetów, które mówią, że Jezus zna swoje owce i jego owce
będą ostatecznie reagować na jego głos. Ale jednocześnie odnosi się do wersetów
od pierwszego do piątego, w których cała owczarnia była obrazem Izraela. W tych
wersetach Jezus wołał i pewne owce poszły za nim, ci, którzy nie poszli za nim,
to przypuszczalnie niewierzący Żydzi. Jeżeli Jezus ma inne owce, które nie są z
tej owczarni, to on odnosi się do pogan.
W objawieniu Jana czytamy o
dniu, w którym wszyscy ludzie, których Jezus zbawił będą razem przed tronem
Baranka. „Potem widziałem, a oto
tłum wielki, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich
plemion, i ludów, i języków, którzy stali przed tronem i przed Barankiem,
odzianych w szaty białe, z palmami w swych rękach. I wołali głosem
donośnym, mówiąc: Zbawienie jest u Boga naszego, który siedzi na tronie, i u
Baranka.”
Jezus ma owce z każdego
narodu i ze wszystkich plemion i ludów i języków. Z tych różnych narodów i
kolorów, jest napisane, że będzie jedna owczarnia i jeden pasterz. W
chrześcijaństwie nie ma miejsca dla rasizmu. Jezus umarł dla ludzi z każdego
narodu i dla ludzi ze wszystkich plemion i języków. Jest jeden kościół i
wszyscy są równi w tym jednym kościele a Jezus jest jednym pasterzem nas
wszystkich.
Proszę zwrócić uwagę na to,
że Jezus mówi, że on musi je przyprowadzić. „Mam i inne owce, które nie
są z tej owczarni; również i te muszę przyprowadzić.” Jezus bierze tą
odpowiedzialność na siebie. Czy to zaprzecza ostatnim słowom Jezusa w Ewangelii
Mateusza 28, kiedy Jezus karze uczniom, aby szli i czynili uczniami? Czytam
rozkaz Jezusa i sprawdzimy czy to, co Jezus mówi w tym fragmencie zaprzecza
jego ostatniemu rozkazowi, „Dana mi jest wszelka moc na niebie i na
ziemi. Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię
Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam
przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia
świata.”
Zauważyliście, nie ma sprzeczności.
Wszelka moc jest dana Jezusowi i on jest z nami. My jesteśmy członkami ciała
Jezusa, których Jezus używa, aby realizować swój plan. Jezus będzie budować
swój kościół, Jezus woła swoje owce do siebie. Jezus będzie zbawiać ludzi. Jezus
działa przez nas, swój kościół.
Jezus powiedział, „głosu mojego słuchać będą.”
Ci, którzy są owcami Jezusa, będą słuchać jego głosu.
Ten fakt zachęca nas, aby
ewangelizować. Ponieważ, to nie my musimy zbawiać ludzi. Mów ludziom dobrą
nowinę o Jezusie i niektórzy będą jej słuchać. Nie wiemy, kto będzie słuchać
jego głosu a kto nie. Więc mówmy jak najczęściej się da.
W historii kościoła ten
werset Ew. Jana 10.16 jest wersetem, którego Bóg używał w życiu niejednego
chrześcijanina, żeby został misjonarzem i wyjechał ze swego kraju, aby nieść
ewangelię do ludzi, którzy nie znali Jezus. Jest to prosta i mocna obietnica,
że Jezus ma więcej owiec i one będą słuchać jego głosu. „Mam i inne owce, które
nie są z tej owczarni; również i te muszę przyprowadzić, i głosu mojego słuchać
będą, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz